Mijn week in vogelvlucht
Dit weekend gingen we, voor het eerst in vijf weken, weer naar de camping. Voor mensen die al jaren élk weekend gaan, was het een vreemde periode. Alsof we het hadden aangevoeld, was alles keurig achtergelaten: geen bederfelijke spullen in de koelkast of kastjes, geen toilet dat nog geleegd moest worden. We ploften neer op de bank en het voelde meteen goed.
De rest van de week ben ik weer aan het werk gegaan zoals vanouds. Al moet ik zeggen: nu de vakantieperiode is aangebroken in Nederland, is het een stuk rustiger op de weg. Geen files, in no time op mijn werk – en net zo snel weer thuis. ’s Avonds maakten we korte wandelingetjes en fietsten we af en toe een stukje. Een vrij rustige en ontlannen week dus.
Zaterdag
Het was een rustige, lome zaterdag met warmte, verkoeling, wat wind en een enkel buitje. We deden vrij weinig — om eerlijk te zijn: we kwamen alleen in beweging om boodschappen te halen voor het avondeten. Er was tenslotte niets meer op de camping. Althans, niets dat voldeed voor een volledige avondmaaltijd.
Voor de lunch hadden we nog steeds tromgeroffel — jawel: sobanoedels! Die aten we tijdens de vakantie in mei ook vaak als lunch. ’s Avonds genoten we van een heerlijke Turkse bonenschotel met sumakdressing, Turks brood en dukkah. Dit gerecht staat in een recordtempo van 15 minuten op tafel, tenzij je héél langzaam uien en tomaten snijdt.
Zondag
Ik wist nog niet of we zondag thuis zouden eten of op de camping, maar in beide gevallen dacht ik dat ik boodschappen moest doen. Toen het ineens al half zes was, realiseerde ik me dat er op de Veluwe op zondag niet veel winkels open zijn. Met tegenzin stonden we op om in te pakken en naar huis te gaan, toen ik me ineens herinnerde dat er misschien nog een of twee Indiase Heat & Eat-maaltijden over waren van de vakantie.
Zo’n kant-en-klaar gerecht zit in een zakje dat je alleen maar in een pan met kokend water hoeft te leggen. Na vier minuten is het warm en klaar om te eten. Er lag ook nog een zakje rijst, precies goed voor in de magnetron. En zo hadden we toch nog een maaltijd — én een vleugje vakantiegevoel!
Maandag
Na een lange werkdag had ik geen zin om boodschappen te doen, dus dook ik de voorraadkast in. Tot mijn verrassing vond ik een blik jackfruit, bonen, mais en wat tomaten op de fruitschaal. Met een handvol kruiden en wat tortilla’s was het idee voor deze taco bowl snel geboren. Uiteindelijk vergat ik de mais er helemaal bij te doen, maar het was evengoed ontzettend lekker.
Daarna lekker op de bank geploft en wat televisie gekeken. Het blijft bijzonder hoe je bij elke keer dat je The Lord of the Rings kijkt weer iets nieuws ontdekt. Omdat we nog steeds zo dodomoe zijn, kijken we de ene avond de eerste helft en de volgende avond de rest. Zo liggen we tenminste nog een béétje op tijd in bed.
Dinsdag
Veel te vroeg wakker – slapen lukt de laatste tijd toch al niet zo lekker. Na werk meteen door naar het huis van mijn schoonmoeder om op te ruimen. We gingen pas om half negen weg, en toen we om negen uur thuiskwamen had ik nog het plan om rendang te maken… maar ja, daar ben je zo een uur mee zoet. Dat ging hem dus niet meer worden. Ik wilde alleen nog maar iets makkelijks naar binnen schuiven en meteen mijn bed in.
Woensdag
Wat dinsdag nét iets te veel gevraagd was na een lange dag, kreeg woensdag een herkansing: jackfruit rendang, pittige boontjes en geurige basmatirijst. En wat ben ik daar blij om, want dit was echt belachelijk lekker. De jackfruit was perfect zacht en kruidig, helemaal volgezogen met die rijke, romige saus – precies zoals rendang hoort te zijn, maar dan plantaardig. Jackfruit is zo’n briljant ingrediënt: van zichzelf neutraal, maar het neemt smaken op als een spons én heeft die fijne, draderige structuur die je normaal bij gestoofd vlees ziet.
Met die pittige boontjes erbij was het echt een bordje geluk. Dit komt zonder twijfel vaker op tafel. Mocht je het ook willen maken, dan kun je hier het recept vinden.
Donderdag
Ik begon al om zeven uur met werken, zodat ik ’s middags wat eerder kon stoppen. Het huis leek wel een slagveld – overal spullen, alsof er een kleine chaosbom was afgegaan. Dus eerst maar even orde in de bende scheppen voordat we naar onze dochter gingen. Vanuit daar zouden we samen naar de camping vertrekken. Gelukkig stond er bij haar een heerlijke pan chili sin carne klaar, bomvol paprika en smaak. Soms is het zó fijn als er voor je wordt gekookt – en dit was precies wat ik nodig had. Mjammie!
Vrijdag
Na een dag vol zon ☀️ én regen 🌧️, waarin ik me heerlijk heb ondergedompeld in Pogingen iets van het leven te maken, het geheime dagboek van Hendrik Groen (83¼ jaar), vond ik het hoog tijd om weer eens mijn favoriete zomerse pastasalade te maken. Die komt hier regelmatig op tafel, want hij is lekker lauwwarm én koud — en de restjes zijn perfect voor in je lunchtrommel de volgende dag.
Extra fijn: deze salade is ideaal voor op de camping. Je hebt maar één kookpit nodig, alleen de tomaatjes hoeven gesneden te worden, en verder is het gewoon alles in een bak gooien en klaar. Het mooiste van alles is dat het in 15 minuten op tafel staat! Makkelijker wordt het niet.